Aanpassingen.
Onderstel.
Aan het onderstel hoeven geen aanpassingen te worden uitgevoerd. Alleen de aanduidingen, die op de stelbalken (draagbalken) staan, moeten worden gewist. Dit kan worden gedaan door hier een zwart laagje verf overheen te spuiten (met de kwast aanbrengen kan natuurlijk ook). Een andere manier om ze te verwijderen, is door er stevig wat isopropanol (of isopropylalcohol; verkrijgbaar bij de drogist) overheen te smeren (met een doekje). Direct daarna goed afspoelen en drogen.
Bak.
Aan de bak valt meer te versleutelen:
Onderstel.
Aan het onderstel hoeven geen aanpassingen te worden uitgevoerd. Alleen de aanduidingen, die op de stelbalken (draagbalken) staan, moeten worden gewist. Dit kan worden gedaan door hier een zwart laagje verf overheen te spuiten (met de kwast aanbrengen kan natuurlijk ook). Een andere manier om ze te verwijderen, is door er stevig wat isopropanol (of isopropylalcohol; verkrijgbaar bij de drogist) overheen te smeren (met een doekje). Direct daarna goed afspoelen en drogen.
Bak.
Aan de bak valt meer te versleutelen:
- De lange wanden moeten worden voorzien van handrails.
- Op de deuren moeten handrails worden aangebracht.
- De deuren moeten worden voorzien van een plankmotief.
- Het dak kende geen ventilatoren. De gaten, die door het verwijderen van de ventilatoren zijn ontstaan, moeten worden gedicht.
- De zijwanden hadden aparte ventilatoren ('luchthappers').
- De deuren liepen aan de onderzijde door en overlapten daardoor de stelbalken op het onderstel.
- De kopwanden kunnen worden voorzien van sluitseinhouders.
ad 1 en 2:
Op de denkbeeldige horizontale lijn ter hoogte van de zwarte pijl is met een dunne viltstift op zes plaatsen aangegeven waar de gaatjes voor de handrails moeten komen. Met het priemetje op de voorgrond worden op die plaatjes putjes gedrukt waarna ze met een boortje met een dikte van 0,4 mm worden doorgeboord. Dit boren is met de hand gedaan.
Op de deuren is de horizontale lijn zichtbaar gemaakt met een pennenstreek. De handgrepen op de deuren moeten net bóven deze lijn worden aangebracht; ze zitten dus niet in het verlengde van de lange handgrepen.
Op de denkbeeldige horizontale lijn ter hoogte van de zwarte pijl is met een dunne viltstift op zes plaatsen aangegeven waar de gaatjes voor de handrails moeten komen. Met het priemetje op de voorgrond worden op die plaatjes putjes gedrukt waarna ze met een boortje met een dikte van 0,4 mm worden doorgeboord. Dit boren is met de hand gedaan.
Op de deuren is de horizontale lijn zichtbaar gemaakt met een pennenstreek. De handgrepen op de deuren moeten net bóven deze lijn worden aangebracht; ze zitten dus niet in het verlengde van de lange handgrepen.
Iedere lange handgreep kent drie verbindingspunten met de bak. Met het messing draadje kunnen de buitenste makkelijk worden gecreëerd door deze om te buigen; voor de middelste is een klein stukje messingdraad in het midden gesoldeerd.
Let ook op de handgrepen die op de vier hoeken van de bak moeten komen! Op de foto is er eentje in de linker onderhoek geplaatst (maar alleen de in de bak uitkomende stukjes van de draad zijn zichtbaar). De hiervoor benodigde gaatjes werden met de hand geboord onder een hoek van 45 graden geboord om er zeker van te zijn dat het boortje er aan de binnenzijde van de bak uit zou komen. Op de foto direct hieronder en bij punt 5 zijn de 'hoek-handgrepen' goed te zien.
Let ook op de handgrepen die op de vier hoeken van de bak moeten komen! Op de foto is er eentje in de linker onderhoek geplaatst (maar alleen de in de bak uitkomende stukjes van de draad zijn zichtbaar). De hiervoor benodigde gaatjes werden met de hand geboord onder een hoek van 45 graden geboord om er zeker van te zijn dat het boortje er aan de binnenzijde van de bak uit zou komen. Op de foto direct hieronder en bij punt 5 zijn de 'hoek-handgrepen' goed te zien.
Als alles past, kunnen de handrails en -grepen aan de bak worden gelijmd; de afstand tussen bak en handrails/grepen kan tijdens het drogen worden gegarandeerd door een dun stukje karton tussen de handrails/grepen en de bak te plaatsen. Overigens heb ik bij mijn model, zoals je ziet, de handgrepen pas ná het verven en het aanbrengen van de transfers gelijmd om (vooral) laatstgenoemde handeling niet onnodig in de weg te zitten.
ad 3:
De deuren bestaan bij het model ieder uit één plaat, maar in werkelijkheid waren deze samengesteld uit planken, net zoals de rest van de zijwand. Met behulp van een stalen liniaal en een scherp mesje werden de naden van de planken ingesneden. Hierbij kan dezelfde plankbreedte worden aangehouden als voor de rest van de zijwand is gebruikt dus de planknaden lopen in het verlengde van de reeds aanwezige naden.
ad 4:
Na het verwijderen van de dakventilatoren moesten de vier gaatjes worden opgevuld. Hiervoor werd autoplamuur gebruikt (Tamiya Putty is ook een goede 'gatenvuller'). Nadat de plamuur was opgedroogd, werd deze 'nat' geschuurd, dat wil zeggen dat het schuurpapier (gebruik schuurpapier met fijne korrel, bijvoorbeeld P800) eerst in water werd gedompeld. Schuur je de plamuur droog dan is de kans groot dat deze verbrokkelt en geen vlak resultaat geeft.
Op de foto is bij 1 een nog ongeschuurd opgevuld gaatje te zien; bij 2 is het schuren onderweg; bij 3 zie je het eindresultaat van het schuurwerk. Doordat de daklaag hoe dan ook wordt beschadigd, zal deze opnieuw moeten worden geverfd. Een alternatief zie je hieronder: het dak voorzien van een laagje schuurpapier.
Na het verwijderen van de dakventilatoren moesten de vier gaatjes worden opgevuld. Hiervoor werd autoplamuur gebruikt (Tamiya Putty is ook een goede 'gatenvuller'). Nadat de plamuur was opgedroogd, werd deze 'nat' geschuurd, dat wil zeggen dat het schuurpapier (gebruik schuurpapier met fijne korrel, bijvoorbeeld P800) eerst in water werd gedompeld. Schuur je de plamuur droog dan is de kans groot dat deze verbrokkelt en geen vlak resultaat geeft.
Op de foto is bij 1 een nog ongeschuurd opgevuld gaatje te zien; bij 2 is het schuren onderweg; bij 3 zie je het eindresultaat van het schuurwerk. Doordat de daklaag hoe dan ook wordt beschadigd, zal deze opnieuw moeten worden geverfd. Een alternatief zie je hieronder: het dak voorzien van een laagje schuurpapier.
ad 5:
De Vianda-wagens hadden apart gevormde 'luchthappers' op de zijwanden zitten die voor de nodige frisse lucht in de wagen zorgden zodra deze in beweging kwam. De luchthappers kunnen worden gemaakt van bijvoorbeeld styreen. De HMC spreekt in de bij de transfers meegeleverde A4'tjes over het schuifklepje van een diskette als mogelijke basis voor deze onderdelen. Ikzelf had dat soort gegevensdragers al jaren geleden naar de prullenbak verwezen aangezien ik geen PC (meer) in huis heb die ze nog kan verwerken. Een goed alternatief is een messing plaatje met een dikte van 0,08 mm. Deze is de modelbouwzaak vast wel te verkrijgen (is mij per slot van rekening ook gelukt!). En als je het je helemaal makkelijk wilt maken, bestel dan bij de HMC naast het setje met transfers ook gelijk een speciaal voor de luchthappers geëtst messing plaatje!
De Vianda-wagens hadden apart gevormde 'luchthappers' op de zijwanden zitten die voor de nodige frisse lucht in de wagen zorgden zodra deze in beweging kwam. De luchthappers kunnen worden gemaakt van bijvoorbeeld styreen. De HMC spreekt in de bij de transfers meegeleverde A4'tjes over het schuifklepje van een diskette als mogelijke basis voor deze onderdelen. Ikzelf had dat soort gegevensdragers al jaren geleden naar de prullenbak verwezen aangezien ik geen PC (meer) in huis heb die ze nog kan verwerken. Een goed alternatief is een messing plaatje met een dikte van 0,08 mm. Deze is de modelbouwzaak vast wel te verkrijgen (is mij per slot van rekening ook gelukt!). En als je het je helemaal makkelijk wilt maken, bestel dan bij de HMC naast het setje met transfers ook gelijk een speciaal voor de luchthappers geëtst messing plaatje!
Voor de zelfklussers hierbij het schema met maten. Deze maten zijn in millimeters. De driehoekjes waarin een rood kruis staat, moeten worden verwijderd. De rode lijntjes betekent in zijn geheel doorsnijden; de gestippelde lijnen zijn vouwlijnen. Het volstaat hierbij om met een scherp mesje, eventueel met hulp van een stalen liniaal, enkele malen de lijn te 'trekken' waarbij het mesje heel licht wordt aangedrukt. De vier schuine stippellijntjes vormen buiglijnen waarbij de dunne randjes naar beneden moeten worden gebogen; de verticale stippellijn is een vouwlijn waarbij de twee helften naar boven moeten worden gebogen net zo ver dat de luchthapper met de opstaande randjes in hun geheel de wagenbak raken.
Eén van de luchthappers even op zijn plaats gelegd om te kijken of hij goed is gevormd. Dat blijkt het geval! Nog maar drie te gaan...
Op de foto is ook goed de handgreep te zien die op iedere hoek van de wagenbak moet komen. Deze handgrepen komen ogenschijnlijk uit de zijwand en buigen direct naar voren.
Aan de bovenkant van de kopwand zijn links en rechts de gaatjes te zien waar later een sluitseinhouder moet komen (zie ook ad 7).
ad 6:
De deuren van de Vianda-wagens liepen gedeeltelijk over de stelbalk (draagbalk van het onderstel) heen. Bij de Märklin/Trix-wagen is dit wat lastig te realiseren, omdat hier een tweetal ophangpunten van de lange treden in de weg zit; de Piko-wagen heeft hier geen last van. Op de foto is het resultaat te zien (zie bij de rode pijl) hetgeen kan worden gerealiseerd door een paar stukjes dun styreen te plakken.
De deuren van de Vianda-wagens liepen gedeeltelijk over de stelbalk (draagbalk van het onderstel) heen. Bij de Märklin/Trix-wagen is dit wat lastig te realiseren, omdat hier een tweetal ophangpunten van de lange treden in de weg zit; de Piko-wagen heeft hier geen last van. Op de foto is het resultaat te zien (zie bij de rode pijl) hetgeen kan worden gerealiseerd door een paar stukjes dun styreen te plakken.
ad 7:
De kopwanden van de Vianda-wagen bevatten sluitseinhouders. Deze onderdelen kunnen bij Philotrain worden aangeschaft (zie de 'benodigdheden'-pagina voor meer informatie). Ze zijn ook zelf te maken uit een stukje messing draad (0,4 mm dik), aan de uiteinden voorzien van een kubusje gemaakt uit styreen (zoals bij de Piko-wagen is toegepast; zie de foto hierboven).
Let op de speciale vorm van de sluitseinhouders: ze zijn gebogen en buigen zich dus over de dakrand heen.
De gaatjes voor de sluitseinhouders kunnen het beste al vóór het verfwerk worden gemaakt; het plaatsen van de sluitseinhouders kan beter pas worden gedaan nádat het verven achter de rug is.
