Aanpassingen aan het onderstel - deel 1: het inbouwen van kortkoppelmechanismen
Het model was voorzien van imitatie-koppelingen, maar hier kon ik niet veel mee. En dus werd er werk gemaakt van het inbouwen van kortkoppelmechanismen van Symoba. Aangezien aan beide einden genoeg ruimte was om de mechanismen in de wagenbak (dus boven de wagenbodem) weg te werken, is de wijze toegepast zoals op deze pagina valt te lezen.
Het model was voorzien van imitatie-koppelingen, maar hier kon ik niet veel mee. En dus werd er werk gemaakt van het inbouwen van kortkoppelmechanismen van Symoba. Aangezien aan beide einden genoeg ruimte was om de mechanismen in de wagenbak (dus boven de wagenbodem) weg te werken, is de wijze toegepast zoals op deze pagina valt te lezen.
Met een marker werd de plaats aangegeven waar het gat voor het mechanisme moest komen. Een apart gaatje binnen deze rechthoek, om de frees een beginpunt te gunnen voor het freeswerk, was in dit geval niet nodig want die werd al verzorgd door het reeds aanwezige gaatje.
|
Nadat het gaatje is gefreesd en de randen netjes recht zijn gevijld, is het tijd de gaatjes te boren waar later schroefjes doorheen worden gestoken. Het stukje schilderstape zorgt ervoor dat het boortje niet weg kan glijden op het gladde messing vlak.
|
De gaatjes voor de schroefjes zijn geboord. In een stukje u-profiel zijn twee gaatjes getapt die de schroefjes houvast geven. Hiermee kan het mechanisme worden vastgezet (niet te strak aandraaien anders zal het bewegende gedeelte vast komen te zitten). Rechts is met een marker aangegeven welk gedeelte van de bak moet worden weggehaald om het mechanisme daadwerkelijk in de bak weg te kunnen laten vallen. Dit gedeelte werd met een slijpschijfje weg geslepen waarna het plaatje vlak werd gevijld. Het was bij het slijpen oppassen geblazen niet te ver te gaan want dan zouden de schroefgaten worden vernield en had ik een andere manier moeten verzinnen om de bak aan het onderstel vast te kunnen zetten.
Bij het afstellen van de kortkoppelschacht bleek dat de bufferbalk net wat te hoog was.
Om ruimte te maken, werd een gedeelte van de balk weg gevijld.
Om ruimte te maken, werd een gedeelte van de balk weg gevijld.
Nadat het mechanisme op zijn plaats was geschroefd en de buffers van het rijtuig met een beetje fotolijm waren vastgezet, kon worden getest of de inbouw goed was gelukt. Hier koppelt het rijtuig met één van Piko's C10c-rijtuigen (4-asser). De wagens koppelen goed, maar de buffers zitten te dicht op elkaar om goed door bogen heen te kunnen rijden. Het mechanisme moest duidelijk wat verder naar links worden geplaatst.
|
Na het wat verder naar buiten plaatsen van het mechanisme werd een nieuwe poging gedaan, nu met een containerwagentje van Roco (had uiteraard ook met het C10c-rijtuig gekund). De afstand tussen de buffers is nu goed. De inbouw is dus goed uitgevoerd. Het mechanisme en de buffers werden weer verwijderd en pas weer aangebracht (en dan definitief) na het verfwerk.
|